سه بعدی دیدن
آیا تا به حال به این فکر کردهاید که چرا وقتی به اجسام واقعی نگاه می کنیم آن ها را سه بعدی می بینیم ولی تصویر همین اجسام در صفحه تلویزیون دو بعدی است؟
به جای پاسخ دادن به این سوال بیایید به چگونگی فرآیند دیدن نگاهی بیاندازیم. تنها تحریک محیطی که باعث ایجاد تصاویر در مغز ما می شود، نور است. آن هم نور ساده با طول موج های مختلف.
وقتی جسمی در دور دست قرار دارد، شعاع های نور بازتابی که از آن به دو چشم ما می رسد با یکدیگر موازی هستند. ولی وقتی همان جسم نزدیک می شود، این شعاع ها دیگر موازی نیستند. این خطوط از اجسامی که در نزدیکی چشم ما هستند به طور همگرا گسیل می شوند و چشم ما برای دیدن آن ها باید کمی تغییر حالت بدهد. برای اینکه این مطلب را بهتر متوجه شوید، جسمی را از فاصله دور تا نزدیک بینی خود حرکت دهید. حتما متوجه تغییر فیزیکی قسمتی از چشم خود می شوید.
این تغییر توسط مغز کنترل می شود و میزان تغییرات نیز توسط مغز ثبت می شود. همین اطلاعات به مغز کمک می کند تا فاصله اجسام تا چشم را تخمین بزند. برای مثال مغز با توجه به اینکه چشم برای دیدن یک جسم تقعر بسیار کمی پیدا کرده، متوجه می شود که این جسم احتمالالاً در فاصله ای نزدیک قرار دارد.
ایده کلیدی ضبط و پخش تصاویر هم دقیقاً در همین عملکرد مغز و چشم است. در تلویزیون های سه بعدی سعی می شود تصاویری ارائه شود که برای هر چشم در محل متفاوتی قرار داشته باشد تا مغز آن ها را بهصورت غیر مسطح و عمق دار تشخیص دهد
البته مشکلی هم در اینجا وجود دارد چراکه تمرکز کردن هر چشم برروی این تصاویر متفاوت به این معنی
است که میزان تقعر و نقطه فوکوس هر چشم با یکدیگر نمی خواند و همین امر باعث ایجاد سردرد و احساس
سرگیجه می شود.
برای ایجاد این تفاوت بین تصاویری که هر چشم می بیند معمولاً از عینک های مخصوص استفاده می شود. در
.Active و Passive کل دو نوع عینک در صنعت تصاویر سه بعدی رایج هستند: عینک های
Passive عینک های
این عینک ها همان عینک هایی هستند که به محض دیدنشان به یاد تصاویر سه بعدی می افتید. عینک های
ساده با دو لنز غیر یک رنگ.
معروف هستند از دو رنگ مختلف برای ایجاد اختلاف بین (Anaglyph) این عینک ها که بیشتر به نام ژرفنما
تصاویری استفاده می کنند که هر چشم می بیند.
از دو رنگ آبی و قرمز استفاده می کنند. تلویزیون هایی که برای کار با این عینک ها Passive اکثر عینک های
طراحی شده اند دارای تصاویر نامفهومی هستند که دارای سایه های قرمز و آبی هستند.
در این عینک ها لنز قرمز تمام نورهای قرمز را که از طرف تلویزیون گسیل می شوند، جذب می کند، به این
ترتیب تصاویری که از این لنز دیده می شوند دارای رنگ قرمز نیستند. لنز قرمز رنگ هم همین کار را انجام
می دهد.
چشمی که پشت لنز قرمز است تنها تصاویر آبی را می بیند و چشم دیگر که پشت لنز آبی است تصاویر قرمز
را می بیند. در این حالت هر چشم قادر است تنها یک مجموعه تصویر را ببیند به همین دلیل هم مغز به
اشتباه میافتد و فکر میکند که هر دو چشم تصاویر یکسانی را میبینند.
در این حالت محل فوکوس برای هر دو چشم ثابت است ولی تقعری که هر چشم به خود می گیرد متفاوت
است، همین امر باعث به وجود آمدن توهم عمیق بودن تصاویر می شود.
اضافه شده که از لنز های پلاریز ه استفاده می کند. Passive امروزه فن آوری دیگری به عینک های
اگر به صفحه نمایشی که از این فن آوری استفاده میکند نگاه کنید، تصاویر نامفهوم و چند رنگی را میبینید.
این فن آوری بعضی شعاع های نوری که در جهات خاصی گسیل می شوند را فیلتر می کند Passive عینک های
و تنها نورهای پلاریزه از لنز این عینک ها عبور می کند. به همین دلیل هم هر چشم تصاویر خاصی را می بیند.
پلاریزه به این دلیل که رنگ تصاویر را تحت تأٔثیر قرار نمی دهند از طرفداران بیشتری Passive عینک های
برخوردارند. البته استفاده از این فن آوری بیشتر در سینما رایج است چرا که اگر بخواهید این فن آوری را در
منزل به کار ببرید، برای هر بار استفاده از این عینک باید یک فیلتر پلاریزه روی صفحه تلویزیون قرار دهید.
عینک های
برای دیدن تصاویر سه بعدی Passive در سال های اخیر متخصصان روش های دیگری علاوه بر عینک های
طراحی کرده اند. در این روش نیاز به استفاده از عینک های مخصوص هست ولی لنز این دوربین ها دارای رنگ
پ
یا فیلتر خاصی نیست.
مکانیزم کار این عینک ها برپایه ایجاد تاٰخیر در زمان دیدن تصاویر توسط هر چشم است.
برای ایجاد تصاویر سه بعدی استفاده می کنند. هر قسمت از عینک دارای LCD این عینک ها از صفحات کوچک
حسگرهای فروسرخ است که به صورت بی سیم با تلویزیون ارتباط برقرار می کند.
زمانی که تصویری برروی صفحه نمایش ایجاد می شود، هر لنز این عینک تصویر مشابهی را ایجاد می کنند با
این تفاوت که در نمایش تصاویر برای هر چشم تاٰقیر وجود دارد.
در حقیقت هر کدام از لنزها بین حالت شفاف و غیر شفاف تغییر حالت می دهند. زمانی که تصویر لنز راست
برروی صفحه نمایش داده می شود، لنز چپ تاریک می شود و برعکس. این تغییر با سرعتی بالا رخ می دهد
که چشم انسان قدرت تشخیص آن را ندارد.
این فن آوری ها سال هاست که توسط دانشمندان طراحی شده اند ولی تنها چند سالی است که علم روز قدرت پیاده سازی آن ها برروی تلویزیون های LCD و پلاسما را دارد.
تلویزیون های سه بعدی ( ٣
پ
نمی توان از هر تلویزیونی انتظار تولید تصاویر سه بعدی را داشت.
اکثر کاربران ترجیح می دهند تلویزیون های سه بعدی خریداری کنند که از قبل سیستم پخش سه بعدی برروی
آن ها نصب شده باشد.
این تلویزیونها به دو صورت موجود هستند. یک سری تنها قابلیت پخش تصاویری را دارند که به صورت سه
بعدی ضبط و پخش می شوند، این در حالی است که سری دیگری از تلویزیون ها می توانند هر تصویری را به
صورت سه بعدی نمایش دهند.
هستند و بیشتر HD با کیفیت LCD-LED این روز ها بیشتر تلویزیون های سه بعدی ترکیبی از نمایشگرهای
فیل مهای سه بعدی نیز با توجه به حجیم بودن، برروی دیسک های بلو - ری عرضه می گردند.
قابل ذکر است تلویزیونهای جدید ال جی دارای تکنولوژی Activeمی باشند.
