عملکرد تشخیص حرکت

 

عملکرد تشخیص حرکت چیست؟

 

 

می توانید با اشاره و حرکت جلوی دوربین ، به راحتی تلویزیون را کنترل کنید.

 

 

با استفاده از از عملکرد تشخیص حرکت می توانید تلویزیون را خاموش و کنیدکانال ر را عوض کرده ومیزان صدا را کنترل کنید.

 

 

عملکرد تشخیص حرکت فقط هنگام تماشای تلویزیون فعال است وهنگام استفاده از منوی هوشمند برای مثال اتصال دستگاه های بی سیم، از جمله برنامه های تلویزیون(APPS) و پورت هایUSB ، پشتیبانی نمی شود

 

 

1.فعال کردن تشخیص حرکت (Finger Gesture)

 

 

دوربین تلویزیون هوشمند را برای استفاده آماده کنید. اگر تلویزیون هوشمند به دوربین مجهز نبود، یک دوربین تماس ویدیویی LG نصب کنید. (برای اطلاعات بیشتر، لطفا به راهنمای نصب LG Smart TV یا راهنمای کاربر دوربین مراجعه کنید.)

 

 

2.این دوربین 20 تا 30 ثانیه بعد از روشن کردن تلویزیون فعال می‌شود.

 

 

3. بررسی کنید        ( SMART)               (گزینه) رفته و بررسی کنید تشخیص حرکت روی روشن تنظیم باشد.

 

 

4.در حین تماشای تلویزیون، به دوربین نگاه کنید و دست خود را در حالی که انگشت اشاره‌تان صاف است و بالا را نشان می‌دهد نزدیک صورت خود بالا ببرید. کنترل تشخیص حرکت روی صفحه تلویزیون ظاهر می‌شود. (می‌توانید محدوده تشخیص حرکت دوربین را در                              راهنمای تنظیمات دوربین وزاویه دوربین را بررسی کنید.)

 

 

5. برای انتخاب یک عملکرد، دست خود را به سمت چپ یا راست حرکت دهید. برای شروع عملکرد، مشت خود را خم و سپس صاف کنید.

 

 

6.چنانجه خارج از محدوده تشخیص حرکت دست خود را حرکت دهیدکنترل کننده ازصفحه محو می شود.

 

 

7.اکر مشت خود را بیشتر از یک ثانیه بسته نگه دارید،عملکرد انتخاب شده تکرار می شود تا وقتی که مشت خود را باز کنید.

 

 

بسته به مدل یا منطقه، این حالت را می‌توان در منوی فرمان‌های صوتی و حرکتی تنظیم نمود.

 

 

ممکن است حرکت در شرایط زیر غیر قابل تشخیص باشد:

 

 

Ø محیط خیلی روشن یا خیلی تاریک باشد (نور مناسب محیط: ‎50 lux - 600 lux)

 

 

Øبه علت نوری که پشت سرشما قرار دارد، تشخیص صورت توسط دوربین ممکن است.

 

 

دوربین کل حرکت شما را به صورت یک فرمان تشخیص دهد یا در حین تشخیص حرکت، حرکت دیگری اختلال ایجاد کند

 

 

Ø. فاصله شما تا دوربین خیلی نزدیک یا خیلی دور باشد ( 1.5تا 4.5 متر)

 

 

Øدستکش پوشیده باشید یا دستتان بانداژ شده باشد و انگشتانتان توسط دوربین تشخیص داده نشود.

 

 

هنگام تشخیص حرکت، دست شما جلوی صورتتان باشد.

 

 

Øحرکت دست شما یک الگوی پیچیده ایجاد کرده باشد یا پس‌زمینه شبیه به دست شما باشد.

 

 

حرکتی که کنترل کننده را باز می‌کند یا حرکت انتخاب، خیلی کند یا خیلی سریع باشد.

 

 

Øنور مستقیم خورشید وجود داشته باشد.

 

 

یک حرکت در شرایط زیر تشخیص داده نشود.

 

 

üاگر تشخیص حرکت روی خاموش تنظیم شده باشد،در SMART تنظیمات گزینه آن را روی روشن تنظیم کنید.

 

 

üاگر منوی دیگری به غیر از کنترل تشخیص حرکت در صفحه نمایش تلویزیون نشان داده می شود.

 

 

از ان خارج شود.

 

 

üآگر دوربین بیرون آورده نشده باشد

 

 

  دوربین را بیرون بیاورید.

 

 

üدستگاه های متصل با پورت USB  یا اتصال بی سیم را نمی توان از طریق عملکرد تشخیص حرکت فعال نمود.

 

 

 

üاگر چند نفر به طور همزمان سعی در استفاده از عملکرد تشخیص حرکت داشته باشند، فقط اولین حرکت تشخیص داده می‌شود. برای استفاده از دست دیگر جهت راه اندازی کنترل، دست خود را پایین بیاورید تا کنترل از صفحه پاک شود و سپس برای تشخیص حرکت دست دیگر خود را بالا ببرید.

 

 

üدست خود را سریع حرکت ندهید یا حرکت بزرگ انجام ندهید. این ممکن است باعث عملکرد نادرست دوربین شود. دست خود را به آرامی‌ نزدیک صورت خود ببرید.

 

 

üاگر تشخیص حرکت درست کار نمی کند، دستان خود را پایین بیاورید و دوباره بالا ببرید.

 

 

üاگر مشت خود را در یک زاویه باز کنید.،ممکن است دوربین آن را تشخیص ندهد یا آن را به عنوان یک مشت فرض کرده و عملکردی را اجرا کند.

 

 

üاگر دست خود را به صورت باز یا جمع بالا نگهدارید،ممکن است دوربین دست شما را شناسایی نکند.دست خود را بالا ببرید به طوری که که هر پنچ انگشت شما به طور واضح نمایش داده شود.

 

 

 

 

 

آشنایی با NFC

 

فناوری NFC یک ارتباط رمزگذاری شده‌ی بی‌سیم با برد کوتاه در فاصله‌ی 4 سانتیمتر و کمتر است که در باند فرکانسی MHz 13.56  توانایی تبادل اطلاعات با سرعتKb/s 424 به صورت میانگین را دارد. NFCقادر است با کارت‌های هوشمند غیر تماسی ISO/IEC 1443  موجود و همچنین سایر دستگاه‌های مجهز بهNFC ارتباط برقرار کرده و به راحتی به تبادل اطلاعات با آن‌ها بپردازد. از همین رو این فناوری با زیرساخت‌های موجود پرداخت غیر تماسی مورد استفاده در سامانه حمل و نقل عمومی و پرداخت‌های خرد سازگار می‌باشد.

 

NFC   به معنای «ارتباط میدانی با بُرد کوتاه» است؛ مجموعه‌ای از استانداردها برای تلفن‌های هوشمند یا هر دو دستگاه دیگری که قرار است از طریق نزدیک شدن (فاصله صفر تا چهار سانتی‌متر) با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این مجموعه استانداردها شبیه 802.11b یا 802.11n برای وای-فای است، یعنی پروتکل‌هایی را برای ارسال و دریافت اطلاعات تنظیم می‌کند.

 

از میان ارتباطات رادیویی موجود در تلفن‌های هوشمند، NFC و بلوتوث بُرد کوتاه‌تری دارند. اولی در حد چند سانتی‌متر و دومی تا چند متر. NFC برای پرداخت‌های الکترونیکی بهتر است و بلوتوث برای انتقال فایل‌ها. فرکانس کاری NFC معادل 13.56 مگاهرتز است که نسبت به بلوتوث با فرکانس تا 2.5 گیگاهرتز خیلی کمتر است.

 

به خاطر همین تفاوت فرکانس است که بلوتوث می‌تواند از انتقال‌های سریع در دامنه چند متر پشتیبانی کند. اما NFC با بُرد کوتاهش نظیر بسیاری از کمپانی‌ها از جمله گوگل، مایکروسافت، و کمپانی‌های ارائه دهنده کارت‌های اعتباری را به سوی پرداخت با کیف پول الکترونیک جلب کرده است.

البته NFC می‌تواند کاربردهای دیگری هم داشته باشد. به عنوان مثال سونی و سامسونگ در حال کار بر روی تگ‌های NFC هستند که با نصب آنها در خانه، اتومبیل، محل کار، فروشگاه‌ها و بسیاری مکان‌های دیگر، می‌توان از NFC به عنوان ماشه‌ای برای برقراری ارتباط و انجام بعضی کارها یا دریافت یک سری اطلاعات استفاده کرد. کافی است تلفن همراه خود را به تگ نزدیک کنید، تا به طور خودکار ماشه چکیده شود.

پس فهمیدیم که NFC یک روش برای ارتباط بین وسایل، در فاصله کوتاه است. اگر درباره آنتن‌ها اطلاعاتی داشته باشید می‌دانید که هر کدام با فرکانس عملیات خاصی کار می‌کنند. در مورد NFC این فرکانس 13.56 مگاهرتز است که فرکانس پایینی در مقایسه با فرکانس بلوتوث به شمار می‌رود.

طول موج این فرکانس 22 متر است و این به آن معنا است که یک آنتن نیم‌موج مناسب برای دریافت و ارسال از طریق NFC باید 11 متر طول داشته باشد. عین روز روشن است که آنتن‌های NFC تلفن‌های هوشمند نمی‌توانند این اندازه باشند. از طرفی اگر آنتنی نباشد، ارتباطی هم نیست و کیف پول دیجیتال هم معنا نخواهد داشت.

چالش بزرگ این است که بتوان در حجمی کوچکتر از 5٪ از طول موج، آنتن مناسبی جا داد و بر اساس تئوری آنتن‌ها می‌دانیم که از چنین آنتن کوچکی نمی‌توان انتظار ایجاد موجی را داشت. بنابراین آنتن‌های قدیمی در اینجا به کار نمی‌آیند و در نتیجه آنتن‌های NFC اصلاً آنتن واقعی نیستند. پس چه هستند؟

آنتن NFC در حقیقت یک القاگر (Inductor) است. القاگرها می‌توانند طوری ساخته شوند که با همدیگر کار کنند؛ یعنی با جفت شدن متقابل. بنابراین وقتی میدان مغناطیسی یک القاگر از نزدیکی دیگری عبور کند، یک جریان القایی در دومی ایجاد می‌شود. یعنی یک انتقال انرژی بدون تماس؛ دقیقاً همان چیزی که به درد NFC می‌خورد.

از این رو آنتن NFC در حقیقت نه یک آنتن بلکه یک القاگر بزرگ است و هر چه این القاگر بزرگتر ساخته شود، کیفیت ارتباط بهتر می‌شود. البته به این معنا نیست که فقط با یک چیپ کار ما راه می‌افتد، چون بُرد آن به زحمت از خودِ چیپ فراتر می‌رود. بنابراین در صورت لزوم می‌توان میدان آن را به طریقی (مثلاً با سیم‌پیچی به دُور آن) تقویت کرد.

 

 

کاربردهای NFC

 

1.  کاربردهای NFC شامل پرداخت‌های الکترونیک (مثلاً با استفاده از گوگل والت)، تبادل اطلاعات در فاصله‌های کوتاه (مثلاً لمس دو تلفن برای تبادل عکس) و ساده‌سازی راه‌اندازی وای-فای و بلوتوث است. در عین حال، برقراری ارتباط میان یک دستگاه NFC و یک "چیپ NFC بدون منبع انرژی" که به آن tag گفته می‌شود نیز ممکن است.
2. برای اینکه تلفن هوشمند شما بتواند با دستگاه‌های دارای NFC ارتباط برقرار کند، بایستی از چیپ NFC برخوردار باشد. تکنولوژی NFC بر اساس "شناسایی فرکانس رادیویی" (RFID) ساخته شده که به یک گجت امکان می‌دهد تا به گجتی دیگر امواج رادیویی ارسال کند و پس از شناسایی یکدیگر، عملیات مشخصی بین آنها انجام شود.

3. دستاورد NFC، مصرف انرژی بسیار اندک و امنیت نسبی مناسب است. اگر کسی بخواهد از طریق NFC به دستگاه شما رخنه کند و یا در ارتباط NFC دستگاه شما با یک دستگاه دیگر اخلال به وجود بیاورد، بایستی بسیار به گجت شما نزدیک شود که این کار بدون جلب توجه و مشکوک کردن شما، تقریباً ممکن نیست.

 LG  و Nfc

شرکت ال جی برای ساخت برچسب (tag) های NFC پیش دستی نموده

است و برای رواج و سهول استفاده ازین فناوری برچسب هایی را تهیه

نموده است که . برای این منظور کافی است گجت خود را در مقابل

تگ‌های برنامه‌نویسی شده‌ی Nfc قرار دهید. این تگ‌ها یا برچسب‌ها

عبارتند از یک تراشه‌ی مخصوص که فاقد نیروی الکتریکی است و

آنقدرکوچک است که همانطور که گفته شد می‌توان آن را بر روی

پوستر، بلیط سینما، کارت ویزیت، جعبه‌ی دارو، برچسب‌های تبلیغاتی،

کتاب، مجله و انواع واقسام موارد چسباند.

این ریز تراشه را می‌توان با داده‌های کوچکی پر کرد که دستگاه‌های

دارای فناوری Nfc قادر به خواندن و کسب اطلاع از آن هستند.

تگ‌های گوناگون نیز دارای ظرفیت حافظه‌ی مختلفی هستند

 که می‌توان انواع و اقسام اطلاعات را بر روی آن ذخیره کرد،

از نشانی اینترنتی گرفته تا اطلاعات تماس یا حتی دستوراتی که دستگاه پس از اسکن آن قادر به اجرایش است.

برای خواندن اطلاعات موجود در این تگ‌ها یا برای نوشتن در آن‌ها نیاز به برنامه‌ی مخصوص دارید، از آن جمله  به Nfc task launcher میتوان اشاره نمود که در فروشگاه گوگل‌پلی در دسترس کاربران است. و تگ‌هایی که توسط این برنامه نوشته شده‌اند، تنها به وسیله‌ی گوشی‌هایی که این برنامه را دارا می‌باشند قابل خواندن و استفاده است.

حتی می توان این تگ را به گونه ای برنامه‌ریزی نمایید که قادر به اجرای وظایفی نظیر باز کردن یک صفحه وب، پیکربندی تنظیمات گوشی، یا حتی ارسال پیامک باشد. به همین خاطر اگر در محیطی مانند اتاق‌های جلسات لازم است که تمامی شرکت‌کنندگان گوشی خود را بی‌صدا کرده و یا بلوتوث‌شان برای دریافت خلاصه‌ی برنامه‌ی جاری روشن شود، می‌توانید برچسب مخصوصی را برنامه ریزی نموده و در ورودی اتاق نصب کنید و از همه بخواهید آن را با گوشی یا تبلت خود بخوانند.

شرکت ال جی  پس از روی کار آمدن این قابلیت سعی نمود از آن برای پیشرفت دستگاهها و تبلیغات بیشتر در دنیای تجاری در سیستم های صوتی و تصویری خود از آن استفاده نماید .

در سری جدید تلویزیونهای ال جی کیت های این فناوری در تلویزیون تعبیه شده و به راحتی می توان با تنظیمات در قسمت شبکه با موبایلی که دارای این خاصیت است تبادل اطلاعات داشت. 

 

 

 

 

• بهترین باتری کنترل تلوزیون ال جی
• بوی سوختگی تلویزیون سامسونگ
• بک لایت تلوزیون های LED قیمت شان چند است
• تعمیر Oled
• تعمیر smps
• تعمیر پنل led
• تعمیرتلوزیون ال ای دی سامسونگ که آب روی آن ریخته شده
• تعمیر تلویزیون در کرج در منزل
• تعمیرکار تلویزیون در منزل شهر کرج
• نمایندگی تعمیر تلویزیون ال جی در البرز
• تعمیرکار تلویزیون در منزل شهر البرز

 

 

آموزش لحیم کاری

آموزش نکات و اصول لحیم کاری

نخستین گام در جهت ساختن هر دستگاه الکترونیکی،آشنایی با لحیم کاری است.این مقاله اختصاص به آموزش لحیم کاری دارد.دانستن این مطالب برای شما فوق العاده مهم و ضروری است و می تواند موفقیت شما را در راهی که گام در آن نهاده اید تضمین نماید
لحیم کاری به عملی می گویند که ضمن آن دو فلز قابل لحیم کاری را در گرمای مناسب به وسیله ذوب کردن قلع به هم وصل می کنند.این عمل با کمک ابزاری به نام هویه یا Soldering Ironانجام می شود.برای انجام کارهای الکترونیکی هویه با قدرت 30 یا 40 وات کافی است.برای لحیم کاری مدارهای الکترونیکی قلع 60 درصد را به صورت مفتول هایی به قطر حدود یک میلی متر به نام "سیم لحیم" در می آورند.در مغز سیم های لحیم سوراخ هایی ایجاد کرده اند که از "رزین" مخصوصی پر شده است آورند.

در مغز سیم های لحیم سوراخ هایی ایجاد کرده اند که از "رزین" مخصوصی پر شده است.با ذوب شدن سیم لحیم در موقع لحمیکاری "رزین" داخل آن نیز ذوب شده و در محل لحیم کاری جاری می شود،این ماده شیمیایی سبب می گردد تا لحیم کاری به بهترین نحو انجام شود و با روش ذوب کردن قلع در محل لحیم کاری نیازی به روغن لحیم نیست.

مراحل لحیم کاری

ابتدا باید قطعات الکترونیکی را در محل های تعیین شده روی فیبر مدار چاپی قرار دهید.بعد سیم های قطعات را که از پشت فیبر خارج شده خم کنید تا قطعه از جای خود خارج نشودواینک سیم های اضافی را طوری کوتاه کنید که حدود دو میلی متر از آن باقی بماند.در صورت نداشتن سیم چین می توانید موقتا از یک ناخن گیر بزرگ استفاده کنید.

   گرم کردن محل لحیم کاری

نوک هویه را در محل لحیم کاری گذاشته ترتیبی بدهید که از یک طرف به دایره مسی که سیم قطعه از وسط آن بیرون آمده تکیه کند و از طرف دیگر با سیم قطعه مماس باشد.به این ترتیب به طور هم زمان هم دایره مسی محل لحیم کاری و هم سیم قطعه که از وسط آن بیرون آمده گرم می شوند و گرمای مناسب را برای اینکه بتوانند قلع ذوب شده را بپذیرند پیدا می کنند

  گذاردن قلع در محل لحیم کاری

qچند لحظه پس از گذاشتن هویه سیم لحیم را نیز از طرف مقابل در محل لحیم کاری قرار داده به سمت نقطه ای که می خواهید در  آنجا لحیم کاری کنید فشار دهید تا بتواند گرما را از محل لحیم کاری و نوک هویه جذب کرده و ذوب شود با ذوب شدن سیم لحیم،روغن موجود در مغز آن نیز ذوب شده در محل لحیم کاری جاری می شود و شرایط را برای یک لحیم کاری صحیح آماده می کند.

  پایان لحیم کاری

حدود نیم سانتی متر از سیم لحیم که ذوب شده آن را عقب بکشید و چند لحظه بعد هویه را نیز از محل لحیم کاری دور کنید.اما چون چند ثانیه طول می کشد تا لحیم ذوب شده کاملا سفت و جامد شود،بنابراین لازم است چند لحظه محل لحیم کاری را ثابت و بی حرکت نگهدارید.حداکثر زمان لحیم کاری روی فیبرهای مدار چاپی حدود 2 تا 3 ثانیه می باشد.

 برداشتن قلع های اضافی

گاهی اتفاق می افتد که بین دو نقطه به وسیله قلع ذوب شده اتصال نا به جا به وجود می آید.برای برداشتن قلع های اضافی،ابزار مخصوص به نام "قلع کش" وجود دارد.اگر به این ابزار دسترسی ندارید.راه ساده ای برای این کار وجود دارد.کافی است فیبر را با یک دست به صورت عمودی یا مایل بگیرید و با دست دیگر هویه داغ  را در محل اتصال نا به جا قرار داده قلع آن را ذوب کنید.خواهید دید که قلع اضافی پس از ذوب شدن جذب هویه می گردد و اتصال نا به جا بین دو نقطه از بین می رود.

 

 

 

• بوی سوختگی از تلویزیون
• تعمیر بک لایت جنرال
• تعمیر بک لایت سامسونگ
• خرید تلویزیون خراب
• گارانتی سهند سرویس
• تعمیر تلویزیون در کرج در منزل
• تعمیرات تلویزیون در کرج در منزل
• نمایندگی تعمیرات تلویزیون سامسونگ ال جی توشیبا سونی کرج

روش های عمومی عیب یابی ، تعمیر و نکات تعویض قطعه

 

چند مرحله برای عیب یابی یک مدار الکترونیکی وجود داره که باید رعایت کنید تا به شکست برخورد نکنید این مراحل مراحل زیر هستند :

 

مرحله 1 - اولین نکته در عیب یابی یک مدار اینه که به نحوه کارکرد درست مدار تسلط کامل داشته باشی. منظورم اینه که خیلی وقتها پیش میاد که کاربر یک دستگاه عمدا یا سهوا ادعا می کنه که دستگاه خرابه خلاصه اینکه وجود عیب مورد ادعا باید برات اثبات بشه و مهمتر اینکه باید بدونی اگر عیب رو رفع کردی چه اتفاقی میافته

مرحله 2 - از کاربر دستگاه دقیقا بپرس که آخرین بار که دستگاه درست کارکرده کی بوده و آیا در لحظه خراب شدن دستگاه چیزی دیده یا شنیده ؟ داشتن جواب درست برای این سوال ، عیب یابی رو خیلی جلو میاندازه.

مرحله 3 - از بدیهی ترین و ساده ترین فرضها ، شروع کن : آیا دستگاه به برق وصله ؟ آیا محل اتصالها محکمه، فیوز سالمه

 

مرحله 4 - قبل از دستکاری مدار و حتی استفاده از مولتی متر یا اسکوپ ، تمام احساس پنجگانه رو برای معاینه دقیق مدار استفاده کن : بوی غیر عادی ، بخشی از مدار که سیاه شده ، صدای جرقه ، داغ شدن بیش از حد یک قطعه ، گرم نشدن بعضی قطعات پاور ، شکل غیر عادی قطعات  - همونطوریکه حدس زدی از همین جا به بعد تجربه به کمکت میاد که بهتر روی این مسایل قضاوت کنی. البته به نظر عجیب میاد ولی می تونم به جرات بگم که خیلی بیشتر از نصف عیبهای دستگاههای الکترونیکی رو میشه تا همینجا تشخیص داد ..

مرحله 5 - اگر توی مرحله قبل دیدی که یک قطعه خرابه ( خازن ترکیده یا باد کرده ، مقاومت سوخته و ... ) می تونی اونرو عوض کنی. البته انتظار نداشته باش عیب حتما برطرف بشه چون یک عیب دیگه هم میتونه عامل سوختن فلان مقاومت یا ترکیدن خازن بشه.

مرحله 6 - از این مرحله به بعد ، اطلاعات  الکترونیکی و تجربه حرف اول رو میزنه. چرا که باید فرضهای مختلفی داشته باشی و سعی کنی خودت رو به عیب نزدیک کنی